मनको गहिराइमा डुब्ने सूत्र: तिलोपाका छवटा महामुद्रा उपदेश

मनको गहिराइमा डुब्ने सूत्र: तिलोपाका छवटा महामुद्रा उपदेश

आदरणीय पाठकहरू,

कहिलेकाहीँ हामी जीवनको कोलाहल र भागदौडमा यति अल्झिन्छौं कि आफ्नो भित्री शान्तिसँगको सम्बन्ध नै टुट्छ। मन हजारौं विचारहरूको महासागरमा हराएको हुन्छ, र हामीलाई लाग्छ, यो सबबाट मुक्ति पाउन असम्भव छ। तर, प्राचीन बौद्ध गुरु, महासिद्ध तिलोपाले हामीलाई यस्तो सरल तर गहिरो सूत्र दिनुभएको छ, जसले मनको प्रकृति बुझ्न र परम ज्ञान (महामुद्रा) प्राप्त गर्न सघाउँछ। मात्र छवटा शब्दमा उनले सम्पूर्ण मार्गको सार समेटेका छन्। कसरी यति थोरै शब्द यति शक्तिशाली हुन सक्छन्? आउनुहोस्, यसको गहिराइमा डुबौं।

महामुद्रा: मनको वास्तविक स्वरूप

महामुद्राको शाब्दिक अर्थ “महान प्रतीक” वा “महान मुद्रा” हो, तर यसको वास्तविक सार मनको अपरिवर्तनीय, शून्य र स्पष्ट प्रकृतिको प्रत्यक्ष अनुभव गर्नु हो। यो कुनै धर्म वा दर्शन मात्र होइन, बरु सत्यलाई अनुभव गर्ने एउटा सीधा मार्ग हो। परम्परागत शिक्षामा ध्यान र विश्लेषणको लामो प्रक्रिया हुन्छ, तर महामुद्राले सिधै मनको शुद्ध अवस्थामा पुग्न सिकाउँछ। यो यस्तो अवस्था हो, जहाँ सबै द्वन्द्व र भ्रमहरू समाप्त हुन्छन् र केवल पूर्ण जागरूकता मात्र बाँकी रहन्छ।

मेरो आफ्नै अनुभवमा, जब म ध्यान गर्न बस्छु र मनलाई नियन्त्रण गर्ने प्रयास गर्छु, तब त्यसले उल्टै धेरै विचारहरू जन्माउँछ। तर जब म मनलाई जबरजस्ती शान्त पार्नुको सट्टा त्यसलाई आफ्नै गतिमा चल्न दिन्छु, तब मात्र वास्तविक शान्ति महसुस हुन्छ। महामुद्राले यही ‘स्वाभाविक’ अवस्थामा रहन सिकाउँछ।

तिलोपाका छवटा दिव्य उपदेशहरू

यी छवटा उपदेश तिलोपाले आफ्ना शिष्य नारोपालाई दिएका थिए, जसले मनको वास्तविक प्रकृति बुझ्न मद्दत गर्छन्। यी कुनै कठोर नियम नभएर हाम्रो मनलाई स्वतन्त्र पार्ने दिशानिर्देश हुन्:

  • १. नदोहोर्याउनु (Don’t Recall)

    अर्थ: विगतका घटनाहरू, सुख-दुःख, सफलता-असफलतालाई मनमा बारम्बार नखेलाउनु।

    किन महत्त्वपूर्ण? विगत बितिसक्यो। त्यसलाई सम्झेर कि त हामी पछुताउँछौं, कि घमण्ड गर्छौं, कि दुःखी हुन्छौं। यसले वर्तमानमा बाँच्न दिँदैन र केवल मानसिक तनाव बढाउँछ। हिजोको गल्ती सम्झेर आजको काम बिगार्नु मूर्खता हो।

  • २. कल्पना नगर्नु (Don’t Imagine)

    अर्थ: भविष्यको बारेमा अनावश्यक सपना नबुन्नु वा व्यर्थ चिन्ता नगर्नु।

    किन महत्त्वपूर्ण? भविष्य अनिश्चित छ। त्यसलाई लिएर गरिने कल्पनाले या त असम्भव आशा जगाउँछ या अनावश्यक डर पैदा गर्छ। यसले वर्तमानको ऊर्जा खेर फाल्छ। ‘भोलि यस्तो भयो भने के होला?’ भनेर सोच्नुले आजको एकाग्रता भङ्ग गर्छ।

  • ३. नसोच्नु (Don’t Think)

    अर्थ: यो मनलाई पूर्ण रूपमा विचाररहित बनाउनु भन्ने होइन, बरु विचारहरूको पछि नलाग्नु, विचारहरूमा नअल्झिनु भन्ने हो।

    किन महत्त्वपूर्ण? मनको काम नै सोच्नु हो। तर जब हामी कुनै एउटा विचारलाई समातेर त्यसको गहिराइमा हराउँछौं, तब हामी वास्तविकताबाट टाढिन्छौं। विचारहरू आकाशका बादलजस्तै आउँछन् र जान्छन्। तिनलाई केवल साक्षी भावले हेर्नु नै महत्त्वपूर्ण छ।

  • ४. नजाँच्नु (Don’t Examine)

    अर्थ: कुनै पनि कुराको विश्लेषण, तर्क वा परीक्षण नगर्नु। मनले मनलाई नै बुझ्ने प्रयास नगर्नु।

    किन महत्त्वपूर्ण? मनको प्रकृतिलाई मनले नै विश्लेषण गर्न खोज्नु एउटा अन्तहीन भुमरी हो। हामी जति विश्लेषण गर्छौं, उति नै मनको जालमा फस्दै जान्छौं। मनको वास्तविक प्रकृति अनुभव गर्ने कुरा हो, विश्लेषण गर्ने होइन।

  • ५. नियन्त्रण नगर्नु (Don’t Control)

    अर्थ: मनलाई जबरजस्ती शान्त पार्ने वा कुनै विशेष अवस्थामा राख्ने प्रयास नगर्नु।

    किन महत्त्वपूर्ण? मनलाई नियन्त्रण गर्ने प्रयासले यसलाई अझ बढी बेचैन बनाउँछ। नदीको धारलाई जबरजस्ती रोक्न खोज्दा त्यसले झन् ठूलो हलचल पैदा गरेजस्तै, मनलाई पनि नियन्त्रण गर्ने प्रयासले उल्टो असर गर्छ। यसलाई स्वतन्त्र छोड्दा यो आफैँ शान्त हुन्छ।

  • ६. आराम गर्नु (Rest)

    अर्थ: माथिका सबै प्रयास नगरी, केवल मनलाई यसको स्वाभाविक, निर्दोष र शान्त अवस्थामा आराम गर्न दिनु।

    किन महत्त्वपूर्ण? यो नै महामुद्राको सार हो। जब हामी विगत, भविष्य, विचार, विश्लेषण र नियन्त्रणको बोझ फ्याँकिदिन्छौं, तब मन स्वतः आफ्नो विश्रामको अवस्थामा आउँछ। यो निष्क्रिय आराम होइन, बरु पूर्ण जागरूकतासहितको निर्बाध विश्राम हो। यो नै मनको वास्तविक, शुद्ध प्रकृति हो।

यी शब्दहरूको गहिरो सार

तिलोपाका यी छवटा उपदेश सरल देखिए पनि यिनको गहिराइ अथाह छ। यिनीहरू कुनै निषेध मात्र होइनन्, बरु मनलाई त्यसको वास्तविक, शुद्ध र अप्रदुषित अवस्थामा फर्काउने निर्देशन हुन्। जब हामी विगत, भविष्य, विचार, विश्लेषण र नियन्त्रणको बोझबाट मुक्त हुन्छौं, तब हाम्रो मन स्वतः आफ्नो स्वाभाविक र प्रशान्त अवस्थामा आइपुग्छ। यही अवस्था नै महामुद्रा ज्ञान हो। यो कुनै नयाँ कुरा सिक्नु होइन, बरु आफ्नो भित्री शुद्धतालाई पुनः चिन्नु हो। यो यस्तो अवस्था हो, जहाँ कुनै प्रयास, कुनै संघर्ष हुँदैन, केवल पूर्ण शान्ति र स्पष्टता हुन्छ।

निष्कर्ष

तिलोपाका छवटा शब्दहरू—नदोहोर्याउनु, कल्पना नगर्नु, नसोच्नु, नजाँच्नु, नियन्त्रण नगर्नु र आराम गर्नु—ले महामुद्राको सम्पूर्ण शिक्षालाई सरल र स्पष्ट रूपमा प्रस्तुत गर्छन्। यिनले हामीलाई मनको प्रकृति बुझ्न र अन्ततः परम ज्ञान प्राप्त गर्न मद्दत गर्छन्। यी शब्दहरूलाई केवल पढेर मात्र होइन, बरु आफ्नो दैनिक जीवनमा अभ्यास गरेर हामी मानसिक शान्ति र स्पष्टता अनुभव गर्न सक्छौं। यो कुनै जादू होइन, बरु हाम्रो आफ्नै मनको शुद्धतालाई चिन्ने एउटा सरल र गहिरो मार्ग हो। यसलाई अभ्यास गर्दै जाँदा तपाईंले पनि आफ्नो भित्री महामुद्राको अनुभव अवश्य गर्न सक्नुहुनेछ।

Share

Related posts

5 Thoughts to “मनको गहिराइमा डुब्ने सूत्र: तिलोपाका छवटा महामुद्रा उपदेश”

  1. डम्बर बहादुर स्याङतान

    अत्यन्त सारगरभित ज्ञान प्रकाशित गर्नु भयो ! साधुवााद ! भगवान बुद्धको धर्म त्रिलोकमा अनन्तकालसम्म चम्किरहोस ! सहि एवम सम्यक तरिकाले धर्मको ब्याख्या विश्लेषण गर्ने गुरुहरूको निर्माणकाय त्रिलोकमा प्रादुर्भाव भइरहोस ! (औम मणि पेद्मे हूँ‍‌‍ ) ‌१०८ !!!

Leave a Comment